18/11 YEŞAYA 39-42

[tr] Yeşaya 39-42

^39:1 O sırada Hizkiyanın hastalanıp iyileştiğini duyan Baladan oğlu Babil Kralı Merodak-Baladan, ona mektuplarla birlikte bir armağan gönderdi.
² Bunlar Hizkiyayı sevindirdi. O da deposundaki bütün değerli eşyaları -altını, gümüşü, baharatı, değerli yağı, silah deposunu ve hazine odalarındaki her şeyi- elçilere gösterdi. Sarayında da krallığında da onlara göstermediği hiçbir şey kalmadı.
³ Peygamber Yeşaya Kral Hizkiyaya gidip, ‹‹Bu adamlar sana ne dediler, nereden gelmişler?›› diye sordu. Hizkiya, ‹‹Uzak bir ülkeden, Babilden gelmişler›› diye karşılık verdi.
⁴ Yeşaya, ‹‹Sarayında ne gördüler?›› diye sordu. Hizkiya, ‹‹Sarayımdaki her şeyi gördüler, hazinelerimde onlara göstermediğim hiçbir şey kalmadı›› diye yanıtladı.
⁵ Bunun üzerine Yeşaya şöyle dedi: ‹‹Her Şeye Egemen RABbin sözüne kulak ver.
⁶ RAB diyor ki, ‹Gün gelecek, sarayındaki her şey, atalarının bugüne kadar bütün biriktirdikleri Babile taşınacak. Hiçbir şey kalmayacak.
⁷ Soyundan gelen bazı çocuklar alınıp götürülecek, Babil Kralının sarayında hadım edilecek.› ››
⁸ Hizkiya, ‹‹RAB'den ilettiğin bu söz iyi›› dedi. Çünkü, ‹‹Nasıl olsa yaşadığım sürece barış ve güvenlik olacak›› diye düşünüyordu.
^40:1 ‹‹Avutun halkımı›› diyor Tanrınız,
‹‹Avutun!
² Yeruşalim halkına dokunaklı sözler söyleyin.
Angaryanın bittiğini,
Suçlarının cezasını ödediklerini,
Günahlarının cezasını RABbin elinden
İki katıyla aldıklarını ilan edin.››
³ Şöyle haykırıyor bir ses:
‹‹Çölde RABbin yolunu hazırlayın,
Bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın. hazırlayın, bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın› ›› ya da ‹‹Çölde haykıran, ‹RABbin yolunu hazırlayın, geçeceği patikaları düzleyin› diye sesleniyor››.
⁴ Her vadi yükseltilecek,
Her dağ, her tepe alçaltılacak.
Böylelikle engebeler düzleştirilecek,
Sarp yerler ovaya dönüştürülecek.
⁵ O zaman RABbin yüceliği görünecek,
Bütün insanlar hep birlikte onu görecek.
Bunu söyleyen RABdir.››
⁶ Ses, ‹‹Duyur›› diyor.
‹‹Neyi duyurayım?›› diye soruyorum.
‹‹İnsan soyu ota benzer,
Bütün vefası kır çiçeği gibidir. metin ‹‹Sordu››.
⁷ RABbin soluğu esince üzerlerine,
Ot kurur, çiçek solar.
Gerçekten de halk ottan farksızdır.
⁸ Ot kurur, çiçek solar,
Ama Tanrımızın sözü sonsuza dek durur.››
⁹ Ey Siyona müjde getiren,
Yüksek dağa çık!
Ey Yeruşalime müjde getiren,
Yükselt sesini, bağır,
Sesini yükselt, korkma.
Yahuda kentlerine, ‹‹İşte, Tanrınız!›› de. Ey Yeruşalime müjde getiren›› ya da ‹‹Ey müjde getiren Siyon halkı, yüksek dağa çık! Ey müjde getiren Yeruşalim halkı››.
¹⁰ İşte Egemen RAB gücüyle geliyor,
Kudretiyle egemenlik sürecek.
Ücreti kendisiyle birlikte,
Ödülü önündedir.
¹¹ Sürüsünü çoban gibi güdecek,
Kollarına alacak kuzuları,
Bağrında taşıyacak;
Usul usul yol gösterecek emziklilere.
¹² Kim denizleri avucuyla,
Gökleri karışıyla ölçebildi?
Yerin toprağını ölçeğe sığdıran,
Dağları kantarla,
Tepeleri teraziyle tartabilen var mı?
¹³ RABbin düşüncesine kim akıl erdirebildi?
Ona öğüt verip öğretebilen var mı?
¹⁴ Akıl almak, adalet yolunu öğrenmek için
RAB kime danıştı ki?
Ona bilgi veren, anlayış yolunu bildiren var mı?
¹⁵ RAB için uluslar kovada bir damla su,
Terazideki toz zerreciği gibidir.
Adaları ince toz gibi tartar.
¹⁶ Adakları yakmaya yetmez Lübnan ormanı,
Yakmalık sunu için az gelir hayvanları.
¹⁷ RABbin önünde bütün uluslar bir hiç gibidir,
Hiçten bile aşağı, değersiz sayılır.
¹⁸ Öyleyse Tanrıyı kime benzeteceksiniz?
Neyle karşılaştıracaksınız Onu?
¹⁹ Putu döküm işçisi yapar,
Kuyumcu altınla kaplar,
Gümüş zincirler döker.
²⁰ Böyle bir sunuya gücü yetmeyen yoksul kişi
Çürümez bir ağaç parçası seçer.
Yerinden kımıldamaz bir put yapsın diye
Usta bir işçi arar.
²¹ Bilmiyor musunuz, duymadınız mı?
Başlangıçtan beri size bildirilmedi mi?
Dünyanın temelleri atılalı beri anlamadınız mı?
²² Gökkubbenin üstünde oturan RABdir,
Yeryüzünde yaşayanlarsa çekirge gibidir.
Gökleri perde gibi geren,
Oturmak için çadır gibi kuran Odur.
²³ Odur önderleri bir hiç eden,
Dünyanın egemenlerini sıfıra indirgeyen.
²⁴ O önderler ki, yeni dikilmiş, yeni ekilmiş ağaç gibi,
Gövdeleri yere yeni kök salmışken
RABbin soluğu onları kurutuverir,
Kasırga saman gibi savurur.
²⁵ ‹‹Beni kime benzeteceksiniz ki,
Eşitim olsun?›› diyor Kutsal Olan.
²⁶ Başınızı kaldırıp göklere bakın.
Kim yarattı bütün bunları?
Yıldızları sırayla görünür kılıyor,
Her birini adıyla çağırıyor.
Büyük kudreti, üstün gücü sayesinde hepsi yerli yerinde duruyor.
²⁷ Ey Yakup soyu, ey İsrail!
Neden, ‹‹RAB başıma gelenleri görmüyor,
Tanrı hakkımı gözetmiyor?›› diye yakınıyorsun?
²⁸ Bilmiyor musun, duymadın mı?
Ebedi Tanrı, RAB, bütün dünyayı yaratan,
Ne yorulur ne de zayıflar,
Onun bilgisi kavranamaz.
²⁹ Yorulanı güçlendirir,
Takati olmayanın kudretini artırır.
³⁰ Gençler bile yorulup zayıf düşer,
Yiğitler tökezleyip düşerler.
³¹ RAB'be umut bağlayanlarsa taze güce kavuşur,
Kanat açıp yükselirler kartallar gibi.
Koşar ama zayıf düşmez,
Yürür ama yorulmazlar.
^41:1 RAB diyor ki, ‹‹Susun karşımda, ey kıyı halkları!
Halklar güçlerini tazelesin,
Öne çıkıp konuşsunlar.
Yargı için bir araya gelelim.
² ‹‹Doğudan adaleti harekete geçiren,
Hizmete koşan kim?
Ulusları önüne katıyor, krallara baş eğdiriyor.
Kılıcıyla toz ediyor onları,
Yayıyla savrulan samana çeviriyor. simgeliyor (bkz. 45:1).
³ Kovalıyor onları,
Ayak basmadığı bir yoldan esenlikle geçiyor.
⁴ Bunları yapıp gerçekleştiren,
Kuşakları başlangıçtan beri çağıran kim?
Ben RAB, ilkim; sonuncularla da yine Ben olacağım.››
⁵ Kıyı halkları bunu görüp korktu.
Dünyanın dört bucağı titriyor.
Yaklaşıyor, geliyorlar.
⁶ Herkes komşusuna yardım ediyor,
Kardeşine, ‹‹Güçlü ol›› diyor.
⁷ Zanaatçı kuyumcuyu yüreklendiriyor,
Madeni çekiçle düzleyen,
‹‹Lehim iyi oldu›› diyerek örse vuranı yüreklendiriyor.
Kımıldamasın diye putu yerine çiviliyor.
⁸ ‹‹Ama sen, ey kulum İsrail,
Seçtiğim Yakup soyu,
Dostum İbrahimin torunları!
⁹ Sizleri dünyanın dört bucağından topladım,
En uzak yerlerden çağırdım.
Dedim ki, ‹Sen kulumsun, seni seçtim,
Seni reddetmedim.›
¹⁰ Korkma, çünkü ben seninleyim,
Yılma, çünkü Tanrın benim.
Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim;
Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım.
¹¹ ‹‹Sana öfkelenenlerin hepsi utanacak, rezil olacak.
Sana karşı çıkanlar hiçe sayılıp yok olacak.
¹² Seninle çekişenleri arasan da bulamayacaksın.
Seninle savaşanlar hiçten beter olacak.
¹³ Çünkü sağ elinden tutan,
‹Korkma, sana yardım edeceğim› diyen Tanrın RAB benim.
¹⁴ ‹‹Ey Yakup soyu, toprak kurdu,
Ey İsrail halkı, korkma!
Sana yardım edeceğim›› diyor RAB,
Seni kurtaran İsrailin Kutsalı.
¹⁵ ‹‹İşte, seni dişli, keskin, yepyeni bir harman döveni yaptım.
Harman edip ufalayacaksın dağları,
Tepeleri samana çevireceksin.
¹⁶ Onları savurduğunda rüzgar alıp götürecek,
Darmadağın edecek hepsini kasırga.
Sense RABde sevinç bulacak,
İsrailin Kutsalıyla övüneceksin.
¹⁷ ‹‹Düşkünlerle yoksullar su arıyor, ama yok.
Dilleri kurumuş susuzluktan.
Ben RAB, onları yanıtlayacağım,
Ben, İsrailin Tanrısı, onları bırakmayacağım.
¹⁸ Çıplak tepeler üzerinde ırmaklar,
Vadilerde su kaynakları yapacağım.
Çölü havuza,
Kurak toprağı pınara çevireceğim.
¹⁹ Çölü sedir, akasya,
Mersin ve iğde ağaçlarına kavuşturacağım.
Bozkıra çam, köknar
Ve selviyi bir arada dikeceğim.
²⁰ Öyle ki, insanlar görüp bilsinler,
Hep birlikte düşünüp anlasınlar ki,
Bütün bunları RABbin eli yapmış,
İsrailin Kutsalı yaratmıştır.››
²¹ ‹‹Davanızı sunun›› diyor RAB,
‹‹Kanıtlarınızı ortaya koyun›› diyor Yakupun Kralı,
²² ‹‹Putlarınızı getirin de olacakları bildirsinler bize.
Olup bitenleri bildirsinler ki düşünelim,
Sonuçlarını bilelim.
Ya da gelecekte olacakları duyursunlar bize.
²³ Ey putlar, bundan sonra olacakları bize bildirin de,
İlah olduğunuzu bilelim!
Haydi bir iyilik ya da kötülük edin de,
Hepimiz korkup dehşete düşelim.
²⁴ Siz de yaptıklarınız da hiçten betersiniz,
Sizi yeğleyen iğrençtir.
²⁵ ‹‹Kuzeyden birini harekete geçirdim, geliyor,
Gün doğusundan beni adımla çağıran biri.
Çömlekçinin balçığı çiğnediği gibi,
Önderleri çamur gibi çiğneyecek ayağıyla.
²⁶ Hanginiz bunu başlangıçtan bildirdi ki, bilelim,
Kim önceden bildirdi ki, ‹Haklısın› diyelim?
Konuştuğunuzu bildiren de
Duyuran da
Duyan da olmadı hiç.
²⁷ Siyona ilk, ‹İşte, geldiler› diyen benim.
Yeruşalime müjdeci gönderdim.
²⁸ Bakıyorum, aralarında öğüt verebilecek kimse yok ki,
Onlara danışayım, onlar da yanıtlasınlar.
²⁹ Hepsi bomboş, yaptıkları da bir hiç.
Halkın putları yalnızca yeldir, sıfırdır.››
^42:1 ‹‹İşte kendisine destek olduğum,
Gönlümün hoşnut olduğu seçtiğim kulum!
Ruhumu onun üzerine koydum.
Adaleti uluslara ulaştıracak.
² Bağırıp çağırmayacak,
Sokakta sesini yükseltmeyecek.
³ Ezilmiş kamışı kırmayacak,
Tüten fitili söndürmeyecek.
Adaleti sadakatle ulaştıracak.
⁴ Yeryüzünde adaleti sağlayana dek
Umudunu, cesaretini yitirmeyecek.
Kıyı halkları onun yasasına umut bağlayacak.››
⁵ Gökleri yaratıp geren,
Yeryüzünü ve ürününü seren,
Dünyadaki insanlara soluk,
Orada yaşayanlara ruh veren RAB Tanrı diyor ki,
⁶ ‹‹Ben, RAB, seni doğrulukla çağırdım,
Elinden tutacak,
Seni koruyacağım.
Seni halka antlaşma,
Uluslara ışık yapacağım.
⁷ Öyle ki, kör gözleri açasın,
Zindandaki tutsakları,
Cezaevi karanlığında yaşayanları özgür kılasın.
⁸ ‹‹Ben RABbim, adım budur.
Onurumu bir başkasına,
Övgülerimi putlara bırakmam.
⁹ Bakın, önceden bildirdiklerim gerçekleşti.
Şimdi de yenilerini bildiriyorum;
Bunlar ortaya çıkmadan önce size duyuruyorum.››
¹⁰ Ey denizlere açılanlar ve denizlerdeki her şey,
Kıyılar ve kıyı halkları,
RABbe yeni bir ilahi söyleyin,
Dünyanın dört bucağından Onu ezgilerle övün.
¹¹ Bozkır ve bozkırdaki kentler,
Kedar köylerinde yaşayan halk
Sesini yükseltsin.
Selada oturanlar sevinçle haykırsın,
Bağırsın dağların doruklarından.
¹² Hepsi RABbi onurlandırsın,
Kıyı halkları Onu övsün.
¹³ Yiğit gibi çıkagelecek RAB,
Savaşçı gibi gayrete gelecek.
Bağırıp savaş çığlığı atacak,
Düşmanlarına üstünlüğünü gösterecek.
¹⁴ ‹‹Uzun zamandır ses çıkarmadım,
Sustum, kendimi tuttum.
Ama şimdi feryat edeceğim doğuran kadın gibi,
Nefesim tutulacak, kesik kesik soluyacağım.
¹⁵ Harap edeceğim dağları, tepeleri,
Bütün yeşilliklerini kurutacağım.
Irmakları adalara çevirip havuzları kurutacağım.
¹⁶ Körlere bilmedikleri yolda rehberlik edeceğim,
Onlara kılavuz olacağım bilmedikleri yollarda,
Karanlığı önlerinde ışığa,
Engebeleri düzlüğe çevireceğim.
Yerine getireceğim sözler bunlardır.
Onlardan geri dönmem.
¹⁷ Oyma putlara güvenenler,
Dökme putlara, ‹İlahlarımız sizsiniz› diyenlerse
Geri döndürülüp büsbütün utandırılacaklar.››
¹⁸ ‹‹Ey sağırlar, işitin,
Ey körler, bakın da görün!
¹⁹ Kulum kadar kör olan var mı?
Gönderdiğim ulak kadar sağır olan var mı?
Benimle barışık olan kadar,
RABbin kulu kadar kör olan kim var?
²⁰ Pek çok şey gördünüz, ama aldırmıyorsunuz,
Kulaklarınız açık, ama işitmiyorsunuz.››
²¹ Kendi doğruluğu uğruna Kutsal Yasayı
Büyük ve yüce kılmak RABbi hoşnut etti.
²² Ama bu yağmalanmış, soyulmuş bir halktır.
Hepsi deliklere, cezaevlerine kapatılmışlardır.
Yağmalanmak için varlar, kurtaran yok.
Soyulmak içinler, ‹‹Geri verin›› diyen yok.
²³ Hanginiz kulak verecek?
Gelecekte kim can kulağıyla dinleyecek?
²⁴ Yakup soyunun soyulmasına,
İsrailin yağmalanmasına kim olur verdi?
Kendisine karşı günah işlediğimiz RAB değil mi?
Çünkü Onun yolunda yürümek istemediler,
Yasasına kulak asmadılar.
²⁵ Bu yüzden kızgın öfkesini,
Savaşın şiddetini üzerlerine yağdırdı.
Ama ateş çemberi içinde olduklarını farketmediler,
Aldırmadılar kendilerini yakıp bitiren ateşe.

---